Evlilik Kararı Büyük Bir Hataydı

/
10 Comments
Çok pişmanım, köpekler gibi pişmanım. Kaçıp gitmek istiyorum. Annem babam üzülmesin diye ertelediğim, tereddüt ettiğim İngiltere planı geliyor aklıma. Çekip gidesim var. Böyle her şeyi bırakıp gitmek istiyorum. Boğuluyorum. Altı üstü bir isteme bir nişandı. Kabusa döndü. Duymadığım laf kalmadı. En birinci kötü benim şuan. Herkese de en kötü benim. En hatalı da benim. İki taraftan da bir sürü laf duydum. Çok bişey demedim zaten ne diyebilirim. Dinledim dinledim. Oh en kötü de ben oldum. Şu tanışma işinden sonra başlayan ağlama süreci son bulmadı ama sebepler değişti. Ailemin ne istediğini anlamıyorum. Onlar da benim ne istediğimi sormuyorlar. Söz de ben nasıl istersem öyle olacaktı. Hepsi laftaymış. 
Çok daraldım, çok bunaldım. Evlilikten nefret ettim. Pişman oldum. Elimde bir imkan olsa hemen o evlilik kararını verdiğimiz ana dönerim ve İngiltere planlarına yoğunlaşırım. Şuan bile gitmeyi çok istiyorum. Kahretsin çok pahalı memleket. Kolay olmuyor ki öyle hemen gidiyorum deyip gitmek. Pat diye gidersem duyacağım lafların haddi hesabı olmayacak bir de.
Kafam çorba gibi. Sağlıklı düşünemiyorum galiba. Ağlıyorum iki de bir, boş kafayla. Ne düşüncem ki, basit bir isteme töreni ya, bir de nişan. Daha kına düğüne gelmedik bile. Gelinliğin pembe versiyonunu giyip düğün salonunda bütün gece Ankara'nın bağlarında oynamak istemediğim için yaşıyorum bunların hepsini. 

evlilik, pişmanlık, karmaşa, karışık düşünceler, aile, nişan, bu bir yolculuk

Ya her zamanki gibi ailem mutlu olsun da ben her gece ağlarım diyeceğim ya da bu kez hayatım, gençliğim elden gidiyor ben mutlu olmalıyım deyip onların mutsuzluğunu yok sayacağım. Çok zor. Bugüne kadar da zor oldu. Ben hep susan taraf oldum. Huzursuzluk olmasın, onlar mutlu olsun ben yok sayarım dedim. Ağladım ağladım ne gören ne duyan. Tamam dedim. Bugün ise sırf bu tavrım yüzünden yaşama hevesim kalmadığını görüyorum. Şayet inançsız olsaymışım intihara meyledermişim. Evim olsun süsleyeyim, bebeğim olsun partiler yapayım hevesim yok. Gerçi düğün hevesim de yok. Bu düşüncelerle çocuk büyütülür mü ki? Bu düşüncelerle bu dünyaya çocuk getirilir mi ki? 

....

Bu karamsar düşüncelerimin ardından liseden yakın arkadaşlarımdan biri aradı. Sinem. Yakın dediğime bakmayın, çoook uzun zamandır konuşmamıştık. Üniversiteden mezun olunca depresyona girmiş kimseyle görüşmemiş zor zamanlar geçirmiş falan ondan arayamamış hiç. Şimdi düğünü varmış düğününe çağırıyo. Sanki uzuun bir ara vermemişiz hep konuşuyormuşuz gibi konuştuk. Mutlu oldum. Bir de bugün yine liseden başka bir arkadaşım ile görüştüm. Onun da bebeği olmuş. Çok da şeker bir velet. Oyuncak bebek gibi bir şey. 
Bugün çok ilginç bir gün. 



You may also like

10 yorum:

  1. Hayat bazen insanı hiç ummadığı yerlere sürüklüyor BBY.

    Şunu unutma, anne baba her zaman çocuklarının iyiliğini ister evet. Ama bazen de bizlerin hayatlarını, kendileri sahip olamadıkları ya da yapamadıkları şeyleri bizim yapıp onların pişmanlıklarını sileceğimiz bir paravan olarak kullanmak istiyorlar. Buna izin verme. İngiltere hayalin tam olarak nedir bilmiyorum ama eğer nişanlandığın adamı gerçekten seviyorsan bunun onunla birlikte olan versiyonunu düşün. Karşında kendini aynı ikileme düşmüş ve nedense sadece hayallerinin peşinden gitmiş, giderken hayatındaki en önemli insanı kaybetmiş biri olarak konuşuyorum.

    İstemediğin hiç birşeyi yapmak zorunda değilsin, ama ne istediğine dikkat et olur mu?

    Sevgiler ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevmediğimden değil de, çevremizdekilerin aile içine kadar girmesi ile evlilik süreci başlamadan çıkmaza girmişti. Girmişti diyorum, çünkü çok şükür ki ailem de yanlış bişeyler olduğunun farkına vardı başkalarını karıştırmamayı öğrendi.

      Yorum için çok teşekkür ederim, güç verdi bana^^

      Sil
  2. nişanlısın sanırım henüz düğün olmamış mutsuzluğunu ailene söylemedin mi hiç
    diğer yazılarını okumadım ama nişanlınla severek nişanlanmadınız mı ömür boyu o insanla yaşayamayacağına inanıyorsan devam etme gerisi olur biter
    takipteyim okuyorum seni :) mutlu günler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok sanırım ben sinirle tam ifade edememişim kendimi. Sevgilimden şüphem yok, ben onunla evlenmek istiyorum o da benimle. Ailelerimizin arasında da bir sorun yok gibi şimdilik. Daha isteme bile olmadı sadece tanışma oldu. Bunun ardından herkes haddi olmayarak konuştu. Ailem beni kırdı. Tarışmamız da prosedürler oldu. Fazlasıyla adet gelenek derdine düştüler. Neyse ki şimdi sular duruldu gibi.

      Sil
  3. bi saniye. şunu uzun uzun yazsana bi. böle düşünüyosan sakın evlenme yaa. ingiltere evet çok pahalı. ingiltere olmasa da başka şey olur. babanlarla konuş ya. böle evlenilmez kii.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sinirden kendimi ifade etmeyi becerememişim ki :/ Atarlanmam işime karışan hadsizlere ve ailemeydi. İngiltereye gitme planlarımız vardı ve gidersek her halukarda beraber gideriz. Evlilik konusunda biraz fazla üstümüze geldiler. Daha isteme töreni bile olmadan herkes her şeye itiraz etmeye başladı falan filan. Sonuç olarak sorun çözüldü gibi.
      Şimdi isteme törenine hazırlanıyoruz. :) Çok fazla dalgalanıyor duygu durumum.

      Sil
  4. Merhabalar.
    Hiç kimse aşık olduğu için değil, kendini evlenmeye hazır hissettiği zaman evlensin. Bir insanın kendini evlenmeye hazır hissetmesi demek biliyor musunuz? "Her türlü sorunları ve sorumluluğu taşımaya hazırım" demektir. Evlilik sonrası kazanılan mutluluk ise, piyangodan çıkan ikramiye gibidir.
    Selam ve dualarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba,
      Bir de şu var insanın evliliğe hazır hissedip hissetmemesi sanırım o sürece girildiğinde anlaşılıyor daha çok. Öncesinde basit geliyor çünkü. Çok şükür şuan hiç bir sorunumuz yok. Gayet mutluyuz ama başta bir karmaşa yaşadık maalesef.
      Yorumunuz için teşekkürler.

      Sil
  5. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil